Je moeder heeft het je vroeger vast vaak gevraagd, als ze het idee had dat je niet luisterde: ‘Eaw je m’n oort?!’
Even controleren. Kwam het wel binnen wat ze net zei? Luisteren en praten. Beide heb je nodig om goed te communiceren. Praten, we doen het dagelijks. Er is geen dag dat je helemaal niet praat. Het is voor (bijna) iedereen vanzelfsprekend. En als je praat doe je dat vaak niet alleen. Je praat met iemand anders.
Communiceren. Het is een gesprek over en weer.
Je weet zelf hoe vervelend het is als er maar één iemand praat en jij moet luisteren. Je kan er niet tussen komen. Een onprettige ervaring lijkt me…
Geen éénrichtingsverkeer dus.
Een gesprek komt van twee kanten. De één luistert de ander praat, en andersom. Je reageert op elkaar. Anders is het geen gesprek, toch? Dus: twee personen, praten, luisteren, reageren, elkaar de ruimte geven.
Dan vraag ik me iets af. Ik hoor mensen om me heen wel eens zeggen:
‘Ja, ik bid nog wel… Maar de Bijbel lees ik niet meer.’
Dus je praat alleen maar? Je verwacht geen antwoord? Oor jie m’n wel? Praten is leuk. Maar alleen als degene die praat ook kan luisteren/oren toch? Daar hadden we het toch net over? Een goede relatie kan niet alleen uit eenrichtingsverkeer bestaan. Dat is bij mensen onderling zo, maar ook in het contact tussen God en mensen. God luistert graag naar je, maar Hij heeft jou ook wat te vertellen. Bidden is als het ware antwoorden aan wat God tegen je zegt.
Ik hoorde vorige week iemand zeggen: ‘Als je wel bidt, maar niet uit de Bijbel leest, dan doe je Gods mond (Zijn Woord) dicht. Je praat alleen. Dus je wilt God wel wat duidelijk maken, maar niet eens naar Hem luisteren? Laat God spreken, dan kun jij antwoorden.’ Tweerichtingsverkeer. Eaw je m’n oort?! Hij heeft ons gemaakt. Dat geeft je het recht om Hem aan te spreken op Zijn Woord. En dan wil Hij ook naar je luisteren. Omdat je Hem laat weten dat je Hem serieus neemt en ook reageert op wat Hij zegt.
Als je Psalm 119 leest (ja die lange, maar o zo mooie Psalm!) dan komen daar alle aspecten van het leven naar voren; verdriet, vreugde, pijn, eenzaamheid, gemis enz. Het is als het ware een samenvatting van de relatie met God. In de eerste 3 verzen spreekt God. Vers 4-176 is een gebed. God spreekt, jij luistert. Dan mag je antwoorden. Hij luistert, spreekt en geeft antwoord.
Laat de Bijbel dan niet dicht, laat Gods Woord spreken.
Doen nou niet net asof je doof binnen. Oor je m’n? Wat fijn als er Iemand is die luistert en reageert op wat je zegt. IJ oort joe, leuster jie ok? Zet eerst je oren eupen, in dan pas je moend. Eaw je M’n oort?!
