Interview met Kees Meun

Kun je je kort voorstellen?

Mijn naam is Kees Meun, 33 jaar, getrouwd met Jannemarrie en vader van twee dochters: Alana van 3 en Tamar van 1. Sinds anderhalf jaar ben ik jeugdouderling en mag ik namens de jeugdsectie deelnemen aan de KAZ-vergaderingen. Verder ben ik onder andere betrokken bij het kerkkamp, mannenweekend en het verenigingswerk.

Hoe kreeg je te horen dat je op de lijst stond voor ouderling? Wat was je reactie?

Nou dat was me wat zeg… Ik zat met mijn vader en broer in een restaurant in Amsterdam. We waren daar omdat we naar een wedstrijd van het Nederlands Elftal toe gingen. Op het moment dat ik mijn bord kost voorgeschoteld kreeg kwam er een appje binnen van de wijkouderling. Hij was aan de deur geweest met de brief maar ik was er niet. Joh… Nou die kwam wel even binnen hoor! Ik had het (nog) niet zien aankomen. Dat bord kost is niet leeg verdaagd en de uitslag van de wedstrijd weet ik ook niet meer.

Moest je eraan wennen om ouderling te zijn? Zijn je kerkelijke werkzaamheden goed te combineren met je gezin?

Het was zeker even wennen. Je komt in een bepaald ritme van vergaderingen en bezoeken dat je niet zo gewend bent. Mijn ambt combineren met mijn gezin gaat niet altijd even makkelijk. Ik merk thuis wel dat het niet altijd fijn is dat als je om 18:00 uur thuis komt van je werk, dat je dan om 19:15 uur weer weg moet. Alana vraagt vaak ’s avonds aan me of ik weer naar de kerk moet en dat is niet altijd even leuk. Maar goed, er ligt nou eenmaal heel veel werk binnen onze gemeente en we zien het niet als een taak van mij alleen maar van ons hele gezin.

Vind je het spannend om voorin de kerk het Bijbelgedeelte voor te lezen? 

Spannend? Je krijgt mij met geen stok achter het bordje!

Hoe heb je het tot nu toe ervaren om ouderling te zijn?

Druk, maar zeer zeker ook fijn en waardevol. Ik ben heel dankbaar dat ik op deze manier iets mag betekenen voor onze gemeente. 

Men zegt wel eens dat bij het bekleden van een ambt in de kerk de eerste zegen voor jezelf is. Ervaar jij dat ook zo?

Ja, naast dat je jezelf door het ambt verder ontwikkelt en meer mensen leert kennen, ervaar ik zeker ook een geestelijke groei.

Wat zou je de jongeren mee willen geven?

Een leuke uitdaging: Kijk eens om je heen op school, in de bus of tijdens het sporten. Neem iemand die je ziet eens in gedachten en bedenk wat je van hem of haar vindt. Als je dat gedaan hebt, stel je jezelf de vraag: Ok, en hoe zou Jezus hem of haar zien? Doe dit regelmatig en de uitkomsten zullen je verbazen.