Zachte stilte

1 Koningen 19

Elia staat boven op de berg om contact te maken met God. Hij wacht en er komt een grote windvlaag die rotsen doet splijten, dat is niet God. Vervolgens komt er een vuur, ook is dat niet God. Uiteindelijk komt God in een zachte stilte.

Velen van jullie zullen dit verhaal al kennen. Elia heeft net het offer gebracht op de berg (zie 1 Koningen 19) en heeft opdracht gegeven alle Baälpriesters te doden. Als de koning dit hoort, wil hij dat Elia hetzelfde lot overkomt als de Baälpriesters. Elia vlucht en komt God tegen. Ik wil verder niet ingaan op het verhaal, want dan zou ik nog uren kunnen schrijven. Ik wil me vandaag vooral even richten op een aantal aspecten in deze tekst die mij aan het denken hebben gezet. Allereerst wil ik beginnen met de situatie van Elia. Elia wordt vervolgd. Ten tweede wil ik me richten op de zachte stilte en als laatste op het kruis.

Angst

Ik kan het natuurlijk niet vermijden in mijn blog: CORONA. Hoe graag ik er ook overheen zou willen kijken, het zou vreemd zijn als ik het zou negeren. Misschien denk je: waarom 1 Koningen 19? Zijn er niet veel betere voorbeelden? En inderdaad, die zijn er misschien wel. Toch kies ik voor deze tekst. Een tekst die me keer op keer weer tot tranen heeft gebracht, een tekst die me gevormd en gestuurd heeft.

Elk levend wezen op aarde ervaart het wel eens: angst. Angst dat een van je familieleden overlijdt aan Corona, of misschien wel angst dat je niet overgaat naar het volgende schooljaar. Zelf heb ik ook angst. Ik ben angstig voor de gevolgen die Corona heeft voor de kerk en de mensheid en soms ben ik ook wel eens heel angstig in het donker. Elia was ook bang. Hij vluchtte de woestijn in, op zoek naar God. Hij onderzocht eerst de harde wind, een aardbeving, wat een geluid moet dat wel niet geweest zijn! Overweldigend. Dat moet dan toch God zijn? Echter was God daar niet. Vervolgens zag hij een vuur, dat moet dan toch wel God zijn!? Net als bij zijn offer moest God nu in een vuur gekomen zijn, het kan niet anders! Toch was God daar niet. Daarna kwam er een stilte, Elia had waarschijnlijk de hoop al opgegeven, totdat…

Zachte stilte

God kwam in een zachte stilte. Wat betekent dat nou? En hoezo komt Hij niet met veel kabaal? Eerlijk gezegd weet ik dat nog steeds niet. Ik kan natuurlijk niet in Gods hoofd kijken en ik kan Hem al helemaal niet bevatten. Sowieso moeten we God nooit proberen op te sluiten of in hokjes proberen te plaatsen. Het mooie aan stilte is, dat er geen invulling is. Er is genoeg ruimte voor interpretatie en invulling. Ik zie het komen in de stilte misschien wel een beetje hetzelfde als Gods komen in Exodus 3. God zegt daar: Ik ben die Ik ben. Misschien heb je het wel eens vaker gelezen en dacht je: Waar slaat dat op? Wat bedoelt God met deze uitspraak? Daarom wil ik dat je eens voor jezelf bedenkt hoe jij denkt dat God is. God is waarschijnlijk prachtig, waarachtig, almachtig, enzovoort. God is alles wat je je kan bedenken en nog veel meer dan dat. Dit laat zoveel open, het lijkt wel een stilte. Maar wat heeft dit nou allemaal te maken met die angst waarover ik eerst sprak? Sinds kort fiets ik veel en vooral door het bos. Ik vind het heerlijk om de natuur in te crossen en vervolgens even ergens stil te staan. Je gelooft het misschien niet, maar tussen al het geluid van de takken en de vogels, hoorde ik God… Misschien vraag je je in deze saaie Coronatijd wel eens af waar God is, Hij is immers zo stil! Misschien dat je nu een beetje begrijpt waarom het zo stil is. Ik moedig jullie jongeren aan om stil te worden, de kille koude en saaie tijd aan de kant te zetten en je even compleet te focussen op God. Nee, stilte is niet ongemakkelijk. Misschien wel met je kalletjen, maar dat is een ander verhaal. 😉

Kruis

Aangezien het over een paar dagen Pasen is, wil ik daar ook nog even wat over zeggen. Rond en nabij de dood van Jezus, sprak Jezus: Spreken is zilver, zwijgen is goud. Ook toen Jezus aan het kruis hing, zei Hij niets. Hij zei niets omdat Hij van je houdt. Ja, die Jezus die jaren terug aan het kruis hing, die deed dat voor jou. Hij liet zich bespotten voor jou, Hij zei niets. Weer die stilte. Stilte is niet altijd leuk. Maar het zorgde wel voor jouw eeuwige leven. Lees Lukas 23 en doe dit in doodse stilte. Misschien ervaar je dan iets van Jezus’ lijden en brengt het je dichter tot God.

Luistertip: Canvas and Clay van Patt Barrett