Interview met Robert Korf

Kun je je kort voorstellen?

Ik ben Robert Korf, 46 jaar, getrouwd met Alina Korf-Post en vader van Christiaan en Alberdien. Alina is 39 jaar, Christiaan is 15 jaar en Alberdien 12 jaar. Alina en ik zijn 19 jaar gelukkig getrouwd en wonen op Urk. Alina is werkzaam in Cafetaria de Jachthut, Christiaan zit in zijn examenjaar van het Berechja College en Alberdien bezoekt daar de brugklas.

Robert Korf
Hoe ben je koster van de Ichthuskerk geworden?

Bij het ontstaan van onze gemeente werd mij gevraagd of ik pijlerhoofd wilde worden van de pijlerkerkdiensten. Na hier goed over nagedacht te hebben, heb ik dit samen met mijn vrouw aanvaard. In deze functie moest ik zorgdragen voor het reilen en zeilen rondom de kerkdiensten. Zo zorgden we er met behulp van veel vrijwilligers voor dat Sporthal de Waaiershoek elke zondag was omgebouwd tot kerkzaal. Hiernaast stuurden we alle vrijwilligers aan die een taak hadden rondom de pijlerkerkdiensten. Zo ook de kosters. In die periode hadden we vier vrijwillige kosters die er zorg voor droegen dat het zondags allemaal gesmeerd liep. Ik mocht ze aansturen en draaide zelf ook regelmatig een zondag mee als koster. Toen in 2012 de Ichthuskerk geopend werd, moest er een vaste beheerder/ koster komen en werd er een sollicitatieprocedure gestart. Omdat het kosterswerk mij wel beviel, heb ik in overleg met mijn vrouw besloten om te solliciteren. Nadat de procedure was afgerond, ben ik aangenomen als koster en inmiddels doe ik dit werk alweer een aantal jaren met veel passie en plezier.

Een koster doet meer dan alleen de kerkdeuren openen. Wat zijn de werkzaamheden van een koster?

Tja, dat is een goede vraag. Wat doet de koster niet? Ik mag zorgdragen voor het reilen en zeilen binnen de Ichthuskerk en Ichthushof. Een standaard week heb ik niet, elke week is weer verschillend. Naast de steeds terugkerende werkzaamheden is er ook veel variatie binnen het werk. De terugkerende werkzaamheden zijn natuurlijk de zondagse diensten. Hierbij zorg ik voor de juiste temperatuur, het klaarmaken van de liturgieborden, het gereedmaken van de preekstoel en schriftlezingen, het klaarmaken van de kerkzaal, waaronder de geluidsinstallatie, de gereserveerde plekken, de koffie voor na de dienst en uiteraard het openen en sluiten van de deuren. Doordeweeks zorg ik ervoor dat alles weer fris en schoon is, dat alle vergaderingen, catechisaties en verenigingen op tijd kunnen starten en dat de zalen de juiste indeling hebben en de temperatuur in orde is. Daarnaast regel ik de verhuur van de zalen en kerkzaal, zodat op deze manier ook een stukje inkomsten voor de kerk wordt gecreëerd. Naast de praktische zaken binnen de gemeente is er ook een stukje pastoraal werk. Broeders en zusters weten mij te vinden als ze ergens mee zitten. Hierin probeer ik een luisterend oor te zijn en daar waar het in mijn vermogen ligt een helpende hand te bieden. Kortom: een veelzijdige baan waarbij geen dag hetzelfde is!

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?

Hierop is eigenlijk geen passend antwoord te vinden. Er is geen dag hetzelfde! Er zijn natuurlijk wel de standaard gebeurtenissen zoals de beide erediensten op zondag, maar toch is ook elke zondag weer anders. De maandag wordt veelal gevuld met schoonmaken, maar ook de maandagen zijn niet met elkaar te vergelijken. De overige dagen zijn zeer wisselend, al naar gelang de activiteiten van die week.

Wat vind je het leukst aan dit beroep? En wat vind je misschien minder leuk?

Het leukste aan mijn werk is de veelzijdigheid. Het stukje dienen, zowel naar de ouderen als naar de jongeren, een band creëren binnen onze gemeente en iets voor iemand kunnen betekenen geeft mij veel voldoening. Wat minder leuk is, is dat er ook wel eens impopulaire beslissingen moeten worden genomen. Dat hoort er ook bij. Daarnaast hebben we in de gemeente ook met rouw te maken. Dat vind ik het moeilijkste onderdeel van mijn werk. Een rouwdienst went niet. Zeker niet omdat we elkaar kennen als broeders en zusters.

Hoe vindt je gezin/omgeving het dat je koster bent?

In de eerste periode was het best wel zoeken naar de juiste balans. Ik ben vaak aan het werk als anderen vrij zijn. Mijn thuisfront vond dat best moeilijk, maar naarmate de jaren vorderden hebben we daar een goede balans in gevonden. Wij doen het thuis net even anders dan een doorsnee gezin. Het kosterschap heeft z’n plaats gekregen in ons gezin.

Hoe ervaar je God in je werk als koster?

Elke dag dienstbaar zijn is in Zijn Koninkrijk is al een zegen. De leiding van God mag ik met name ervaren in de pastorale gesprekken die er bijna wekelijks zijn. Ook de catechese die ik mag geven aan een groep jongeren van 19 jaar en ouder is een lust om te doen. Ik zie de vrucht van dat werk als jongeren uit de groep belijdenis mogen doen. God is getrouw. Hij draagt zorg voor zijn gemeente en dat komt dagelijks terug in het werk.

Hoeveel dagen per week ben je aan het werk als koster?

Ik heb een volledige weektaak binnen de gemeente. De dagen wisselen nogal, waardoor het lastig is om aan te geven hoeveel dagen dit in de week is. Het ligt er aan wat voor activiteiten er zijn. In de wintermaanden maak ik veel meer uren dan in de zomermaanden.

Heb je ook andere werkzaamheden buiten de kerk? Hoe combineer je dit?

Naast mijn werk als koster ben ik werkzaam in het basisonderwijs. Dit deed ik al voordat ik fulltime koster werd. Het basisonderwijs ligt mij na aan het hart en is mijn passie. Ik zeg wel eens dat ik twee functies mag uitoefenen die mij na aan het hart liggen.De werkzaamheden van een koster vinden meestal in de avonduren plaats, de werkzaamheden in het onderwijs overdag, dus het is prima te combineren. Wanneer ik overdag iets in de kerk heb, dan gaat het onderwijs niet door. Mijn hoofdverantwoordelijkheid ligt bij het werk in de kerk, naar over het algemeen loopt het vloeiend in elkaar voer. Als ik er zo over nadenk, dan ben ik eigenlijk best wel een gezegend mens. Beide beroepen zijn voor mij een roeping en ik kan en mag beide uitvoeren.

Zijn er hoogte- en/of dieptepunten in je werk als koster die je met ons wilt delen?

Hoogte- en dieptepunten zijn er genoeg. Elke zondag is een hoogtepunt. Het is heerlijk om die dag dienend in de gemeente bezig te zijn. Ook de jaarlijkse bazar reken ik tot een hoogtepunt. Op deze dag komt het gemeente zijn echt naar voren. Het is fijn om samen als gemeente bezig te zijn en een dag vol bemoedigende ontmoetingen te beleven. Dieptepunten zijn er ook. Hier noem ik toch weer de rouw in de gemeente. Het verdriet is zo voelbaar als er iemand uit de gemeente overlijdt. Jong of oud, met ieder lid heb je wel een connectie.

Wil je de jongeren nog iets meegeven?

Mattheüs 7:7-8 wil ik graag delen met de jongeren: ‘Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden. Want ieder die bidt, die ontvangt; wie zoekt, die vindt; en voor wie klopt zal opengedaan worden.’ Een heerlijk stukje evangelie met een bemoedigende belofte.