Vrede zij u!

Daar zaten de discipelen, met z’n allen bij elkaar die avond op de eerste dag van de week. Verslagen. Ze hadden de deuren voor de zekerheid maar op slot gedaan. Zouden de autoriteiten het nu op hen gemunt hebben? Ja, de discipelen waren bang. Ze hadden een hele bijzondere en hectische tijd achter de rug. Het was zo onwerkelijk. En nu is hun meester, de Heere Jezus Christus, verraden, vernederd, onschuldig veroordeeld en ligt Hij in het graf. Tenminste…

Wat hadden ze het zich anders voorgesteld. Jezus, die nog niet zo heel lang geleden Jeruzalem was binnengekomen als de Verlosser en Koning van de Joden. De discipelen waren teleurgesteld. Ja, ook in zichzelf! Want wie sukkelt er nou in slaap wanneer je beste vriend je vraagt wakker te blijven omdat hij doodsbenauwd is? Welke echte vriend verloochent zijn maat wanneer anderen naar de waarheid vragen? Wie loopt er weg van een dierbare die hangt te creperen aan een kruis?

Op dat moment van angst, teleurstelling en ongeloof stond Jezus plotseling in hun midden. Hij kwam als geroepen. Hij verweet hun niets, maar sprak het verlossende woord: ‘Vrede zij u!’ De discipelen herkenden die stem! Ze richtten hun blik op Jezus. Hun angst verdween als sneeuw voor de zon.

Herken je die angst, zorgen en telleurstelling? Misschien omdat je baan onzeker is; je iemand kent die ziek is; je al heel lang ergens op zit te wachten; je niet weet welke opleiding je moet gaan doen  of, hoe toepasselijk in deze tijd, de situatie in de wereld omtrent het Coronavirus. Nog steeds houdt angst mensen in zijn greep gevangen. Angst gooit grenzen dicht en zorgt ervoor dat mensen zich opsluiten in hun eigen donkere hoekje, onbereikbaar voor anderen. Angst kan je vleugellam slaan.

In deze geschiedenis zien we dat Jezus dwars door muren van angst en bezorgdheid heen dringt. Jezus gaat in het centrum staan en spreekt woorden van bevrijding: ‘Vrede zij u!’

Maar wat betekent deze vrede nou precies? Het hedendaagse woordenboek zegt: ‘Toestand waarin geen oorlog heerst’. Maar zou Jezus dat hier ook bedoelen? Nee. Jezus bedoelt Zijn vrede en dat betekent veel meer. Vrede in de Bijbel gaat veel verder. De basisgedachte van vrede is volledigheid, en dat komt er op neer dat je leeft in volledige harmonie met je omgeving: in gezondheid, zonder zorgen over je bestaan, in vrede en veiligheid, niet getroffen door tegenspoed of rampen van welke aard dan ook. De ultieme vrede is het hervinden van de harmonie met God!

Wauw! Wist je dat? Wie wil er nou geen deel van deze vrede? Weet je waar je die kunt krijgen? Juist, bij de Heere Jezus Christus. Vraag er om in je gebeden, ook voor je naasten. Bid en wens het elkaar toe!

Hé, wacht eens even! Waar ken ik dat zinnetje nou ook alweer van? ‘… en geeft u Zijn vrede. Amen.’ Ja! Dat zegt de dominee aan het eind van elke dienst. Heerlijk hé? Verlang jij er ook zo naar om weer samen te zijn en Gods onmisbare zegen en vrede te ontvangen? Vooral in deze tijd. De Heere Jezus is voor ons aan het kruis gestorven en na drie dagen weer opgestaan, zodat jij en ik weer in vrede kunnen leven met onze God.

Heere, U kent ons hart. U weet wat zich daar afspeelt. U kent onze zorgen, onrust, pijn en verdriet. Geef ons toch Uw vrede. Ja Heere, zoveel dat we er van mogen delen. We bidden dat niet alleen voor onszelf maar ook voor elkaar, onze dierbaren en naasten. In Jezus naam. Amen.

Kees Meun, jeugdouderling
kees.meun@ichthus-urk.nl
06-54638629