Interview met Wouter de Vries

Wouter de Vries is een bekend gezicht binnen de Ichthusgemeente. Je kunt hem onder andere kennen als voorzanger van de band, maar ook achter de schermen heeft hij veel werkzaamheden verricht. Binnenkort stapt hij in het huwelijksbootje en trekt hij met zijn kersverse vrouw de wijde wereld in. Hoog tijd om hem het hemd van het lijf te vragen.

Kun je je kort voorstellen?

Ik ben Wouter de Vries, momenteel 24 jaar en ik sta op het punt om te trouwen en een reis door Europa te maken in onze zelfgebouwde camper, samen met Elske.

Hoe ben je in aanraking gekomen met commissiewerk in de kerk? Welke taken heb je vervuld?

We zitten met ons gezin al vanaf het ontstaan bij de Ichthus. Veel mensen kennen mij nog als de jongen die op zondagavond bij het zingen op de tamboerijn speelde. Toen een aantal jaar later de Jeugdzolder werd gestart, werd ik benaderd door Geert Hoekstra of ik de PR (promotie) wilde doen. Ik was toen net gestart met een opleiding in die richting. Dat heb ik ruim vier jaar met veel plezier mogen doen. Daarnaast heb ik jaren op jongerenkoor Rejoice gezeten (waar ik ook een paar jaar de PR heb gedaan), was ik actief in de taak techniek binnen de kerk (het bedienen van geluid en camera’s tijdens de diensten), en ben ik betrokken geweest bij YOUNG Moldavië als deelnemer en later als leiding. De afgelopen jaren was ik ook vaak te zien als voorzanger bij de band tijdens de bandavonden of themadiensten.

Heeft het werk in de kerk je verrijkt? Zo ja, op welke manier?

Het jongetje dat op de tamboerijn speelde tijdens de zangavonden, was best verlegen. Als ik nu terugdenk, denk ik dat het werk in de kerk, en vooral de Jeugdzolder, mij heel erg heeft geholpen om mijzelf te ontwikkelen. Als we even inzoomen op de Jeugdzolder; van nul naar een groot netwerk waarin we elkaar informeren en inspireren. Dat heeft heel veel tijd gekost. Tijd die anderen niet zien, achter de schermen druk met van alles en nog wat om maar te zorgen dat alles goed verloopt. Als ik nu bedenk wat ik ervoor terug heb gekregen. De vele contacten en mensen die ik erdoor heb leren kennen. Iedereen die mij weer op zijn eigen manier inspireert en aan het denken zet. Hiervoor zou ik nooit zo ‘aanwezig’ zijn geweest in een groep. Maar het aansturen van de PR heeft mij een soort van gedwongen om daar verder in te groeien. Maar ook te groeien in mijn geloof. Ik vind het dan ook heerlijk om op deze manier praktisch bezig te zijn in Gods koninkrijk. Het versterkt mij en elke keer zet het me weer aan het denken. Natuurlijk was dit helemaal alleen niet gelukt, daarom alle dank aan iedereen die op kleine of grote wijze zijn eigen aandeel heeft gehad! Maar bovenal ook alle dank aan onze lieve Vader, die ons gezegend heeft.

Ik vind het dan ook heerlijk om op deze manier praktisch bezig te zijn in Gods koninkrijk.

Wouter de Vries
Hoe ontstond het plan om te gaan reizen? Hoe kwamen jullie op het idee om met een bus op pad te gaan?

Goeie Vraag! Zoiets groeit. Ik kan niet echt concreet aangeven hoe het ontstaan is. Zoiets begint vaak met een geintje, totdat je je realiseert dat het best haalbaar is. Zelf had ik al langer het verlangen om meer van de wereld te zien. Andere korte reizen naar Moldavië en Vietnam hadden mij geïnspireerd en aan het denken gezet. Er is zo veel meer en ik zou heel graag andere mensen willen leren kennen met hun eigen cultuur en levensvisie. Daarnaast heb ik ook het verlangen om mijn leven meer ‘zin’ te geven door meer dienstbaar te zijn en iets voor een ander te betekenen. (Deed je dat dan al niet door al dat vrijwilligerswerk? Jawel, maar toch, dit is anders.) Tijdens onze relatie kwamen Elske en ik erachter dat wij op dat vlak eigenlijk heel erg dezelfde gedachten en verlangens deelden. Een bijkomende gedachte was en is dat we graag de tijd willen nemen om onszelf te ontwikkelen en te denken over de manier hoe we ons leven verder in willen vullen. Al met al resulteerde dat erin dat we ruim een jaar geleden een bus kochten en begonnen om deze om te bouwen tot camper en een planning te maken voor de reis.

@we_vanlife
@we_vanlife
Hebben jullie een route uitgestippeld? Of gaan jullie op de bonnefooi op pad?

We hebben nog niet heel specifiek een route uitgestippeld. En dat zijn we ook niet van plan. Het plan is om eerst richting Zuid-Spanje/Portugal te trekken, daar te wennen aan ons nieuwe leven en eerst even bij te komen van alle bruiloft- en bouwstress. Tijdens onze reis willen we graag ook in de praktijk aan de slag door het bezoeken van ontwikkelings- en vrijwilligersprojecten. Maar ook dat bekijken we per plek. We hebben wel contacten met verschillende organisaties maar nog niet specifiek een periode o.i.d. afgesproken. Zodra het weer wat opknapt, is het plan door te reizen naar Oost-Europa. Verder zien we wel wat op ons pad komt en laten we ons graag verrassen en inspireren door de locals.

Hoe lang gaan jullie reizen? Gaan jullie verslag uitbrengen van jullie avonturen?

In onze voorbereidingen hebben we er rekening mee gehouden dat we een jaar gaan reizen, maar dat is een beetje lastig te zeggen als je eigenlijk niet goed weet waar je aan begint. We blijven dus wel eerlijk tegen elkaar, het kan na een paar maanden ontzettend tegenvallen, maar het kan ook dat we na een jaar nog verder willen. De tijd zal het leren. We houden onze volgers op de hoogte via Facebook en Instagram onder @we_vanlife.

Wil je nog iets zeggen tegen de jongeren?

Jong zijn is iets moois, geniet ervan! (Ik voel me nu net zo’n oude opa, maar serieus!) Er komt in deze wereld veel op je af, vooral als jongere. Ik wil je graag meegeven: Maak je keuzes op basis van wat jij belangrijk vindt, niet wat een ander je opdraagt. Maar bovenal, ga op zoek naar wat onze Vader van je vraagt. Ik geloof dat Hij ook een plan heeft met jouw leven. Wat is het doel in jouw leven?

Ik wil je graag nog dit filmpje meegeven, elke keer als ik het kijk zet het mij weer stil.

Voor de filosofische mensen onder ons:

‘Keuzes die je maakt op basis van je kernwaarden, zijn vaak buiten je comfortzone.’