Het valt me op in de gesprekken die ik heb dat de jongeren erg open zijn en dit heeft me, om eerlijk te zijn, wel een beetje verrast.
Kun je je kort voorstellen?
Ik ben Tiemen Ras en ben 29 jaar oud. Sinds mei 2019 ben ik jeugdouderling bij de Ichthus. Daarnaast geef ik catechisatie, leid ik een gave jongensgroep op kerkkamp en ga ik mee als leiding met de reizen naar Moldavië.
In het dagelijks leven werk ik op kantoor bij Sea Frozen en vind ik het leuk om een potje te voetballen.
Hoe kreeg je te horen dat je op de lijst stond voor ouderling? Wat was je reactie?
Ik kreeg een brief thuis met daarin de mededeling dat ik op de welbekende lijst stond. Ik had het aan zien komen, omdat onze wijkouderling een tijdje daarvoor had gevraagd hoe ik er tegenover stond. Ik vind het uitoefenen van een ambt een verantwoording die je moet nemen als je lid bent van een kerk. Ik vind het dat ook jammer dat er broeders zijn die niet open staan voor het ambt.
Moest je eraan wennen om ouderling te zijn? Kun je je kerkelijke werkzaamheden goed combineren met je thuissituatie?
Jazeker, dit begon al toen ik op de lijst stond. Je krijgt toch het gevoel dat je je anders moet gaan gedragen en dat mensen anders naar je gaan kijken. Dit gevoel werd versterkt toen ik uiteindelijk ook werd gekozen. Gelukkig besefte ik na een tijdje dat ik juist ben gekozen om hoe ik ben. Uiteraard heb ik wel een bepaalde voorbeeldfunctie, maar die hebben we als christenen denk ik allemaal. Het lukt me gelukkig goed om de verschillende werkzaamheden te combineren met mijn thuissituatie. Het kan soms druk zijn maar tot nu toe gaat het goed.
Hoe heb je het tot nu toe ervaren om ouderling te zijn?
Ik heb het tot nu toe ervaren als een erg dankbare taak. Vooral het contact met de jongeren vind ik erg leuk. Het valt me op in de gesprekken die ik heb dat de jongeren erg open zijn en dit heeft me, om eerlijk te zijn, wel een beetje verrast. Door de openheid van de jongeren hebben we hele goede en mooie gesprekken.
Men zegt wel eens dat bij het beoefenen van een ambt in de kerk de eerste zegen voor jezelf is. Ervaar jij dat ook zo?
Dat is zeker zo. Het is niet alleen zo in het beoefenen van het ambt, maar in al het werk dat je mag doen in het Koninkrijk van God. Dat merk ik bijvoorbeeld ook in de reizen naar Moldavië. Je gaat daar heen om de mensen te helpen, maar je krijgt er zoveel meer voor terug. Dat ervaar ik echt als een zegen van God.
Wat zou je de jongeren mee willen geven?
Ik wil de jongeren vooral meegeven om hun ogen en focus op God te houden. We leven namelijk in een tijd waarin er veel afleiding is door alle media die er zijn. Ook als het soms lijkt alsof God er niet is, mogen we toch weten dat Hij altijd bij ons is. Verder wil ik ze ook zeggen dat als ze ergens mee zitten of iets kwijt willen, ze me altijd mogen bellen of appen: 06 106 56 324.